Μουσική αναρχοκατάσταση

Έλειπαν οι πορτιέρηδες, οι άφωνες ξανθιές με τα μεγάλα στήθη και τις μίνι φούστες, τα γαρίφαλα, ο ευτελής στίχος, η κάθε μορφής επίδειξη πλούτου, τα σακάκια και οι γραβάτες, το μπουζούκι που δεν αποτελεί απόγονο του Τσιτσάνη... Αναφέρομαι στη συναυλία του Σπύρου Γραμμένου στο θέατρο Βράχων μαζι με τους Πάνο Μουζουράκη, Λεωνίδα Μπαλάφα, Γιώργο Μυλωνά, Ζακ Στεφάνου και Βασιλική Καρακώστα. Προκειται για μια παρέα μουσικών απαλλαγμένη από κλισέ και στερεότυπα που ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ πλασάρει κάτι διαφορετικό από την χαμηλού επιπέδου λαικοpop κουλτούρα που μαστίζει την εποχή μας και τον τρόπο ζωής μας.
Τολμώ να πω πως η μεγαλύτερη αποκάλυψη στη συναυλία ήταν ο Σπύρος Γραμμένος τον οποίο δεν γνώριζα. Πρόκειται για έναν τύπο που προκαλει γέλιο αλλα σου δίνει και το ερέθισμα να ψαχτεις λίγο περισσότερο. Εμφανισιακά θυμίζει έντονα Τζίμη Πανούση ή κάποιο μέλος των Ανώριμων αλλά ο τρόπος ερμηνείας του και το εκκεντρικό αναρχοϋφος του τον κάνουν μοναδικό. Κατά τη διάρκεια της συναυλίας διάβαζε ποιήματα για να καλέσει τους καλεσμένους του στη σκηνή τα οποία ενθουσίαζαν έντονα το κοινό μέσω του καυστικού χαρακτήρα τους.
Οι υπόλοιποι μουσικοί ήταν επίσης ανατρεπτικά φανταστικοί. Ο μόνος όμως που με έβαλε σε σκέψεις ήταν ο Πάνος Μουζουράκης όταν ένιωσα πως απολογείται πάνω στη σκηνή επειδή βγήκε στη Μενεγάκη. Ξεκινησε λέγοντας πως όταν ήταν μικρός υπήρξε μέλος μιας αντιρατσιστικής οργάνωσης και πως αυτή η οργάνωση του ζήτησε τωρα που έχει αποκτήσει κάποια δημοσιότητα να την ενισχύσει. Εκείνος τότε πρότεινε να πει κάτι για την οργάνωση στη συγκεκριμένη εκπομπή. Η οργάνωση όμως αρνήθηκε έχοντας προπολλού απαξιώσει τέτοιου είδους ξεπουλημένα μέσα προβολής και κατέληξε ο Μουζουράκης λέγοντας πως η στάση της οργάνωσης διέπεται από μια μορφή ρατσισμού αφού σημασία δεν έχει σε ποιον μιλάς αλλα τι λες σε αυτόν που μιλάς. Σίγουρα το επιχείρημα του είναι δυνατό όμως η αποψή μου είναι πως οι επαναστάσεις δε γεννιούνται σε πρωινάδικα και lifestyle εκπομπές. Όταν συμμετέχεις σε αυτές γίνεσαι μέρος του συστήματος μετατρέποντας το μήνυμα σου σε υπενθύμιση και όχι στάση ζωής. Δεν μου αρέσει εκεί που παρελαύνουν τα ''τίποτα'' να παρελαύνουν και τα ''κάτι''. Τα ''κάτι'' πρέπει να βρίσκονται αλλού.
Παρόλαυτα η συναυλία ήταν καλή και άκρως ενδιαφέρουσα. Οι καλλιτέχνες έγιναν ένα με το κοινό και αξίζει να τονίσω πως επειδή το θέατρο λειτουργεί εως κάποια ώρα λόγω του ότι ενοχλούνται όσοι έχουν τα αυθαίρετα πάνω στα βράχια ο Σπύρος Γραμμένος κάλεσε τον κόσμο να συνεχίσουν τη συναυλία με μία μόνο κιθάρα στην πλατεία Συντάγματος πράγμα το οποίο και έγινε...