Εργάτης

Εργάτης. Είναι αυτός που φτιάχνει τους δρόμους και τα σπίτια. Αυτός που δεν αποθηκεύει το κέρδος του ώστε να το επανεπενδύσει αλλά αρκείται στην επιβίωση. Εργάτης είναι αυτός που έκανε την Παρισινή κομμούνα, τον Οκτώβρη του '17, την Ισπανία του '36, το Μάη του '68 και συνεχίζει ακάθεκτος. Αυτός που ο Νταλάρας τον υμνεί και μειώνεται η αξία του και αυτός που ο Πανούσης τον βρίζει και αναδεικνύεται η αξία του. Εργάτης είναι αυτός που καλοπιάνουν οι ρουφιάνοι, αυτός που στοχοποιούν οι φασίστες και αυτός που εκμεταλλεύονται τα αφεντικά. Αυτός που σκοτώνεται για να γίνουν οι ολυμπιακοί αγώνες και το μουντιάλ. Εργάτης σημαίνει ότι το ψωμί που τρώω το έχει φτιάξει κάποιος άλλος σαν εμένα. Σημαίνει ότι βλέπω σβάστικα και αντιδρώ σαν το Φύσσα. Εργάτης δεν είναι το λεπτό καρτούν με το κράνος που παλεύει ενάντια στους παχύσαρκους με τα ψηλά καπέλα. Εργάτης είναι ο ιδρώτας που χύνεται στους χώρους εργασίας, η πάλη που δίνεται ενάντια στην καταπίεση και ο παλμός που δονεί το σύμπαν στις γενικές απεργίες. Είναι αυτός που παλεύει ενάντια στο σύστημα που κλέβει την εργασία του για να πλουτίζουν οι νόμιμοι κλέφτες. Εργάτης είναι τα ροζιασμένα και πρησμένα χέρια του ογδοντάχρονου γέρου στη γωνία του δρόμου και το βλέμμα του όταν θυμάται τη Μακρόνησο. Εργάτης δεν είναι το τσιράκι και ο επαγγελματίας απεργοσπάστης. Εργάτης είναι ο "Λένιν" στη βιβλιοθήκη και ο "Τσιτσάνης" στο παλιό πικάπ. Είναι το εξαπατημένο πασόκ μα και το συνειδητό προλεταριάτο. Εργάτης είναι αυτός που δε χρησιμοποιεί πληθυντικό ευγενείας αλλά ξέρει να σέβεται τον διπλανό του. Είναι αυτός που απεχθάνεται το κουστούμι γιατί η γραβάτα τον πνίγει, το σακάκι τον σκάει και το άσπρο πουκάμισο θα το λερώσει εύκολα. Εργάτης είναι αυτός που δεν είναι μπάτσος και αυτός που δε χτυπάει την τάξη του. Είναι αυτός που απέναντι στη λέξη έθνος βάζει τη λέξη τάξη. Εργάτης είναι ο πακιστανός στη Μανωλάδα, ο αλβανός στη οικοδομή και ο κενυάτης στα φανάρια. Εργάτης είναι αυτός που δουλεύει στο εργοστάσιο αλλά και αυτός που δουλεύει στο σχολείο και στο νοσοκομείο. Αυτός που δε ζει εις βάρος άλλων. Εργάτης είναι η Μαρία και ο Γιώργος αλλά και ο Γιώργος που αισθάνεται Μαρία ή Μαρία που αισθάνεται Γιώργος. Είναι η ιδιότητα που μόνιμα είναι ριγμένη σε σχέση με την ιδιότητα του εκμεταλλευτή της. Εργάτης είναι αυτός που μετά τη δουλειά πιάνει το κομπολόι γιατί τα χέρια του δεν έχουν συνηθίσει να είναι άπραγα. Είναι αυτός που η λέξη πίεση δεν τον παραπέμπει στο πιεσόμετρο αλλά στην εντατικοποίηση. Εργάτης είναι αυτός που δε χρειάζεται ρολόι γιατί έχει μάθει να υπολογίζει το οχτάωρο με το μυαλό του. Είναι το μισοτελειωμένο τσιγάρο στο διάλειμμα και η ελπίδα πως μια μέρα θα το τελειώνει με την ησυχία του. Εργάτης εν τέλει είναι αυτός που πάραγει όλο τον πλούτο σε αυτή την κοινωνία αλλά όχι για τον εαυτό του. Είναι αυτός που από την Αθήνα μέχρι τη Σεούλ και από τη Σεούλ μέχρι το Σάο Πάολο, πιστεύει σε μία μόνο λέξη, στην ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.